Czy kiedykolwiek zastanawiałeś/eś się nad tym, czy są w Twojej głowie takie cechy charakteru, które cenisz bardziej, niż inne? Czy są tacy ludzie, którzy poprzez swój charakter, czy zachowanie są dla Ciebie bliżsi, niż inni? Każdego dnia mijamy tysiące osób, dziesiątki z nich znamy “z widzenia”, a tylko kilka staje się dla nas kimś ważnym, kimś, z kim chcemy spędzać czas, dzielić radości i smutki.
Pewnego dnia poznałam dziewczynę, z która dane mi było pracować przez jakiś czas. Wymieniłyśmy swoje imiona, każda opowiedziała kilka zdań o sobie. Ja nie miałam nic do niej, ona nie miała nic do mnie. Z czasem jednak zaczęłam zauważać, że kompletnie nie nadajemy na tych samych falach, nasze priorytety całkowicie się różnią, a etapy, na których obecnie znajdujemy się w życiu leżą na dwóch przeciwległych biegunach. I wtedy właśnie zaczęłam się nad tym zastanawiać. Dlaczego tak jest, że z jednymi nowo poznanymi osobami od razu złapiemy kontakt jakbyśmy znali się od wieków, a z innymi nie zadziała to wcale, choćbyśmy próbowali przez wiele lat. I wtedy właśnie doszłam do wniosku, że to przede wszystkim kwestia podejścia do życia. Charakter kreuje nasze podejście do życia, a podejście do życia kreuje nasz charakter. I jeśli uzmysłowisz sobie, co dla Ciebie jest ważne, na jakie wartości w życiu stawiasz, co jest Twoim priorytetem, to dokładnie takich ludzi zaczniesz do siebie przyciągać (sprawdziłam!)
Chęć do życia
Miłość do życia, chęć poznawania świata i ludzi, smakowanie nowych potraw, chodzenie na spacer, kupowanie prezentów bez okazji, świętowanie każdych urodzin, tańczenie na środku ulicy, trzymanie się za ręce, stawianie na samorozwój, czytanie książek, robienie niespodzianek… Cokolwiek to będzie, jakkolwiek będzie się to przejawiać, ja po prostu uwielbiam ludzi, którzy lubią żyć. Mężów, którzy zabierają żony na spacer nie czekając, aż one o to poproszą. Pary, którzy po 20 latach w małżeństwie nadal potrafią się wzajemnie zaskoczyć i im się chce. Ludzi, którzy czerpią z życia pełnymi garściami, a nie “umierają” w wieku 30 lat. Ludzi, którzy nie mówią: “teraz to już z górki”. Ludzi, których nie trzeba za każdym razem ciągnąć na siłę do restauracji, na wycieczkę, basen, do teatru, czy na urlop. Odnajdywanie sensu życia w małych, prostych przyjemnościach. Jeśli korzystasz z tego, co masz, a nie tylko w kółko powtarzasz, czego nie masz, a mógłbyś mieć – to się dogadamy 🙂
Tolerancja i szacunek do drugiego człowieka
Są to cechy charakteru, które gdy pomyślę, to już od czasów podstawówki podawałam za najważniejsze. Wzajemny szacunek powinien być normą. Tolerancja powinna być oczywistością. Czy ilość zwiedzonych krajów i wykształcenie gwarantują, że ktoś będzie tolerancyjny? Nie. Tego nie wynosi się z uniwersytetów, ani z ilości pieczątek w paszporcie. To się ma, albo się tego nie ma.
Pracowitość
Pracowitość to jedna z tych cech, które przekładają się na nasze życiowe wybory, relacje, zaangażowanie w życie. Osoby pracowite nie mają czasu na wieczne szukanie wymówek, na ucieczkę od obowiązków. Nie mają czasu na tworzenie w głowie planu, jak zrobić tak, by czegoś nie zrobić 😉 Osoba pracowita to z reguły także ta ambitna. Systematycznie pracuje, jest zaangażowana. Z reguły wcześniej, czy później osiąga to, czego pragnie. Przykładność, cierpliwość, chęć rozwoju.
Empatia i bezinteresowność
Kilka tygodni temu brat przedstawił mi ankietę, która była przeprowadzana na terenie całej Polski. Jej zadaniem było wybranie jednej cechy, której najczęściej brakuje Polakom. I pewnie już wiecie, co znalazło się na pierwszym miejscu, wyprzedzając przy tym wszystkie inne odpowiedzi: EMPATIA.
Definicja tego słowa mówi, że empatia jest to zdolność do współodczuwania stanów emocjonalnych drugiego człowieka. Pozwala zrozumieć jego decyzje, postawy i działania.
Ciekawostką jest, że istnieją dwa rodzaje empatii: ta opisana wyżej, czyli empatia emocjonalna, oraz zdolność odczytywania sposobu myślenia drugiej osoby, co z kolei nazywamy empatią poznawczą.
Innymi słowy, empatia to umiejętność zrozumienia drugiego człowieka. Według mnie to także chęć zrozumienia drugiego człowieka. Dlaczego tak ciężko przychodzi ludziom postawić się na chwilę, dosłownie na moment, na miejscu drugiej osoby i pomyśleć, rozejrzeć się z odmiennej perspektywy? Przecież to właśnie wtedy zwiększa się nasza wrażliwość i zrozumienie drugiego człowieka. To wtedy, dzięki wzajemnemu zrozumieniu, zbliżamy się do siebie 🙂 Empatii, Drodzy!
Dobre ♥
I na koniec coś, czym z reguły kierujemy się bardziej, niż rozumiem 😉 Z dobrym sercem jest tak samo, jak z tolerancją – albo się je ma, albo się nie ma. Bądź dobry dla innych, nie życz nikomu źle, nie chowaj urazy, nie kłóć się, podchodź do drugiej osoby z szacunkiem. Nie komentuj, nie obgaduj, wybaczaj. Co siejesz, to dostajesz 🙂 Prędzej, czy później. Naprawdę.
I takim o to sposobem dobrnęliście do końca! 🙂
Pytanie do Ciebie: dołożyłabyś jakąś cechę charakteru, którą cenisz bardziej, niż inne? A może masz całkiem inne w czołówce, niż ja? Czekam na Ciebie w komentarzach 🙂
Pst! Zdjęcia do dzisiejszego wpisu wykonaliśmy na Pustyni Błędowskiej – to miejsce nigdy nie przestanie mnie zachwycać! Co więcej – padał deszcz. Jednakże dla chcącego nic trudnego, a średnia pogoda sprawiła, że byliśmy całkiem sami 🙂
Kiecka, którą mam na sobie została kupiona na wesele, ale jak widać sposób kupowania ubrań, które później nadają się do codziennego noszenia sprawdza się u mnie perfekcyjnie 🙂 !
Sukienka: H&M
Torba: Homla
Kapelusz: Zara
Kolczyki z frędzlami: H&M
Wszystkie rzeczy pochodzą z nowej, tegorocznej kolekcji, więc może jeszcze uda Ci się je upolować na % 🙂